میزگرد بررسی و نقد کتاب «هرچه یادایاد»، اثر دکتر کاووس حسن‌لی (استاد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شیراز)، با حضور نویسندۀ اثر برگزار خواهد شد.
مرکز پژوهش‌های زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شیراز با همکاری انجمن ادبی درنگ، میزگرد نقد و بررسی کتاب «هرچه یادایاد» را به‌مناسبت چاپ چهارم این کتاب ترتیب داده است.
در این نشست که عصر شنبه، ۲۷ اردیبهشت ۱۴۰۴ (ساعت ۱۷ تا ۱۹)، در تالار شهید منتظری (واقع در چهارراه ادبیات، دانشکده علوم، ساختمان شماره ۱) ترتیب یافته است، استاد منصور پایمرد (نویسنده و ادب‌پژوه)، دکتر منیژه عبدالهی (استاد دانشگاه علوم پزشکی)، دکتر ساناز مجرد (عضو هیئت‌علمی دانشگاه علوم پزشکی) و دکتر فرزانه معینی (دانش‌آموخته دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شیراز) به معرفی و نقد کتاب هرچه یادایاد خواهند پرداخت.
کتاب «هر چه یادا یاد» اثری متفاوت از کاووس حسن‌لی، استاد نام‌آشنای ادبیات است که در ۱۰۵ پاره روایت، زندگی نویسنده را از کودکی در روستاهای قنات‌نو و بن‌گشت تا سفرهای بین‌المللی او روایت می‌کند. این کتاب که در زمستان ۱۴۰۳ ازسوی انتشارات معین منتشر شده است، ظرف مدت کوتاهی در بهار ۱۴۰۴ به چاپ چهارم رسیده است.
کتاب «هر چه یادا یاد»، ترکیبی از زندگی‌نامه، جستار روایی و خاطره‌نویسی است که خواننده را به سفری در دل خاطرات می‌برد، از زندگی سخت در روستاهای فارس، سرمای شدید، طوفان‌ها، و عبور از کنار درندگان وحشی گرفته تا تحصیلات دانشگاهی و فعالیت‌های فرهنگی و ادبی نویسنده در سطح بین‌المللی. این روایت‌ها نه‌تنها تصویری واقعی از سختی‌ها و تلاش‌های یک فرد در مسیر موفقیت ارائه می‌دهند، بلکه خواننده را با فرهنگ عامه، آداب و رسوم و باورهای مردم ایران و جهان آشنا می‌کنند. بخش مهمی از کتاب، آشنایی با آیین‌ها و سنت‌های کهن ایران و جهان است. حسن‌لی در روایت‌های خود به توصیف مراسم و رسوم مختلف ایران و جهان پرداخته که برخی از آن‌ها عبارت‌اند از: کاسه گلون (جشن خداحافظی از دوران مجردی)، شیرواره (دون) (مراسم ویژه در برخی روستاهای فارس)، آش پشت پا (آیین بدرقه‌ی مسافران دور)، رنگ‌رزی و مس‌گری (پیشه‌های سنتی ایرانی)، خرمن‌کوبی با الاغ (شیوه‌ی قدیمی برداشت محصولات کشاورزی)، جناق شکستن و شرط بستن (بازی‌ها و سرگرمی‌های سنتی)، ختنه سوران و شامورتی‌بازی (جشن‌ها و نمایش‌های عامیانه).
همچنین در زمینۀ آداب و رسوم جهانی می‌توان به اهل هوا در بندرلنگه (باورهای آیینی مردم جنوب ایران)، صوفیان قادری در مهاباد (مراسم صوفیان در کردستان)، مرده‌سوزی هندوها، معابد سیک‌ها و جین‌ها در هند، سنت‌های اجتماعی مردم ترکیه، ارمنستان، تاجیکستان، فرانسه، قزاقستان، تونس و استرالیا اشاره کرد.
این توصیفات، کتاب را به گنجینه‌ای از میراث فرهنگی و مردم‌شناسی تبدیل کرده که برای علاقه‌مندان به آداب و رسوم و تاریخ شفاهی، بسیار جذاب خواهد بود. افزون‌بر این، نثری روان و شاعرانه، ترکیب واقعیت و تخیل و توجه به جزئیات و تصویرسازی قوی ازدیگر ویژگی‌های این کتاب است.
