دکترسید حبیب فیروزآبادی دانشمند شیمی جهان و استاد برجسته دانشگاه شیراز می گوید: دوست دارم اگر کاری بکنم برای مملکت و ملت خودم باشد.
به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از شیراز؛ گروه سین جیم به سراغ این چهره ماندگار کشور و دانشمند بین المللی رفته و پای صحبتهای او نشسته است.
سین: خودتان را معرفی کنید؟
جیم: سید حبیب فیروزآبادی هستم سال 1322 در تهران متولد شده ام .
سین: در مورد تحصیلاتتان به ما بگویید؟
جیم: تحصیلات ابتدایی و متوسطه ام را در تهران گذراندم در سال 1342 به دانشگاه وارد شدم، آن موقع سیستم آموزشی به این شکلی که الان صحبت می شود نبود ما یک دانشکده علوم ادبیات داشتیم که همه دانشجویانی که قبول شده بودند 2 سال در این حوزه درس می خواندند و اثرات آن هم این بود که بعد از 2 سال هر کس بر اساس استعدادی که خودش در خود یافته بود عملا رشته اش را انتخاب می کرد من نیز در آن زمان تصمیم به خواندن پزشکی گرفتم و علت آن هم این بود که می خواستم پزشک شوم و در بیمارستان فیروزآبادی در شهر ری جنوب تهران که پدربزرگم 100 سال پیش آنجا را پایه گذاری کرد در آنجا خدمت کنم ولی علی اکبر مشفق که بسیار او را دوست دارم بعد از سال دوم آمد و به من گفت شنیده ام که می خواهی پزشک شوی تو باید رشته شیمی بخوانی آن زمان شیمی هیچ چیز نداشت یکی دو استاد داشت و دو اتاق، به هر حال ریسک بسیار بزرگی بود من هم بلافاصله از امر این استاد عزیز تبعیت کرده و رشته شیمی را انتخاب کردم.
سین: دوره تخصصی تان را کجا گذرانده اید؟
جیم: دوره لیسانس و فوق لیسانس شیمی در شیراز بودم و دکترا در پنسیلوانیای امریکا گذراندم .
سین: در کنار تحصیل فعالیت دیگری نیز داشتید؟
جیم: همیشه به مسایل اجتماعی علاقه مند بودم ،کارهای فوق برنامه دانشگاه را انجام می دادم همچنین به ورزش علاقه مند بودم و در کنار کار علمی در رشته های مختلف دو و میدانی، کوهنوردی، دوچرخه سواری، کاراته و تنیس فعالیت داشتم که هنوز هم ادامه دارد.
سین: استادی هم داشته اید که در زمان تحصیل باعث علاقه مندی بیشتر شما به رشته تخصصی تان شده باشد؟
جیم: پروفسور علی اکبر مشفق، پروفسور علی معصومی و پروفسور احمد بنی هاشمی.
سین: یک جمله در مورد این اساتید؟
جیم: سعدیا مرد نکونام نمیرد هرگز ****مرده آنست که نامش به نکویی نبرند
سین: مادرتان در قید حیات هستند؟
جیم: خیر، زمانی که دانشجوی ترم 2 در شیراز بودم مادرم فوت کرد.
سین: در یک جمله مادرتان را توصیف کنید؟
جیم: تو مادری برایم کردی و من هم هر چه از دستم بر آمد برای اینکه بتوانم نامت را نکو نگهدارم انجام دادم.
سین: موفقیت ها و تقدیرنامه هایی که کسب کرده اید؟
جیم: دارنده مدال های فرهنگستان جهانی علوم، سازمان کنفرانس اسلامی و دانشمند بین المللی 1 درصد بالای جهانی، استاد برجسته دانشگاه شیراز، محقق برجسته کشوری، جایزه اول خوارزمی و برنده جایزه علامه طباطبایی - بنیاد ملی نخبگان
سین: خانواده تان چقدر در موفقیت و جایگاه شما موثر بوده اند؟
جیم: من یکی از موفق ترین خانواده ها را دارم، خانواده در تربیت فرزندان بسیار موثر است من برخی مواقع حتی 3 بامداد از سر کار به خانه می رفتم با این حال همسرم با من همراهی می کرد.
سین: آیا در کودکی فکر می کردید به چنین جایگاهی برسید؟
جیم: من 8 سالگی به مدرسه رفته ام برای اینکه مادرم اعتقاد داشت اگر بچه زودتر به مدرسه برود رشدش متوقف و آدم رنجوری می شود و اصلا به فکر چنین جایگاهی نبودم .
سین: شما موقعیت های زیادی داشتید که به خارج از کشور بروید و آنجا فعالیت کنید چرا نرفتید؟
جیم: از نظر تحلیل اجتماعی و زیربنایی دوست داشتم اگر کاری بکنم برای مملکت و ملت خودم باشد.
سین: چند فرزند دارید؟
جیم: 2 دختر دارم.
سین: فرزندان شما به رشته و کار شما علاقه مند هستند یا رشته و شغل دیگری انتخاب کرده اند؟
جیم: رتبه های کنکور فرزندانم خیلی خوب بود با من که مشورت کردند گفتم با توجه به اینکه شما وظایف خانوادگی هم دارید و باید در قسمتی دیگر هم انجام وظیفه کنید پیشنهاد مرا پذیرفتند و هر دو داروسازی خواندند.
سین: شما معمولا بیشتر اوقات در محل کار هستید این مساله باعث گله مندی خانواده با موقعیت شغلی شما نمی شود خانواده با شما همکاری می کند؟
جیم: گاهی مواقع بخصوص آن اوایل که فعالیت بیشتری انجام می دادم و حتی تا 3 بامداد در محل کار بودم همسرم از من می خواست تا کمی هم استراحت کنم اما من به او می گفتم بگذار ناهمواری ها که هموار شد؛ آرام حرکت خواهیم کرد ولی هیچ موقع گلایه ای نشنیدم.
سین: بیشتر با کدام یک از گروه های جامعه ارتباط راحت تری دارید؟
جیم: من با همه گروه های جامعه ارتباط دارم .
سین: شما خود را متعلق به کدام یک از گروه های جامعه می دانید؟
جیم: من متعلق به این کشورم.
سین: آقای پروفسور سید حبیب فیروزآبادی چه وقتهایی از کوره در می رود؟
جیم: در زمان بی ادبی، بی حرمتی و دروغ .
سین: بهترین خاطره زندگیتان؟
جیم: زمانی که پایان کار فرا می رسد و برمی گردی و پشت سر خود را نگاه می کنی می بینی همه اش سبز و خرم است و هیچ موقع آن کوره راهها و آن چیزهایی که مورد اذیت و آزارت هم شده باشد یادت نمی ماند و وقتی نگاه می کنم می بینم خدا آن چیزهایی را که مقدر کرده برای من خوب آن را خواسته، خانواده خوب، نام نیک و موفقیت در کار، که همه اینها جمع شده که وقتی نگاهشان می کنم می بینم ممکن است خدا به یک نفر هم این قدر نعمت ندهد.
سین: بزرگترین آرزویی که داشته اید و تحقق یافته و بزرگترین آرزویی که تحقق نیافته؟
جیم: خیلی کم آرزو هستم یعنی اگر یکی از دوستان من در نهایت ثروت بخواهد به دیدن من بیاید و بگوید آنچه که دوست داری برایت بیاورم شاید آوردن یک لقمه نان گرم به اندازه ای مرا خوشحال کند که یک ساعت تمام طلا با قیمت گزاف به فرض یک میلیون دلار مرا خوشحال نکند.
سین: از جمله مسئولیت هایی که داشته اید؟
جیم: مؤسس دانشگاه کرمان و بعد قائم مقام دانشگاه بودم تدریس نیز می کردم.
سین: از جمله آثاری که دارید؟
جیم: من کتاب نویسی را خیلی دوست دارم یکی از اساتیدم به من گفت: اگر می خواهی کارهایت جاودانه بماند بیشتر مقاله بنویس و این مقالات است که جمع آوری شده و تبدیل به کتاب می شود بنابراین بیشتر به مقالات توجه داشته باش.
سین: به عنوان چهره ماندگار شیمی توسعه علمی کشور در زمینه شیمی را چطور ارزیابی می کنید؟
جیم: به واسطه تلاش و تعهد پژوهشگران و فعالان عرصه شیمی رشد در ایران نسبت به سایر کشورها بالاتر است و اگر پیشرفت شیمی را نسبت به سایر علوم در ایران بسنجیم، از رشد قابل توجهی برخوردار است.
سین: پروفسور حبیب فیروزآبادی کیست؟
جیم: من کسی نیستم این سوال را از بقیه بپرسید .
سین: برداشتتان از کلمات زیر چیست؟
جیم: خدا: همیشه به او اعتقاد داشته ام و عنایت خاصی به من داشته است.
شیمی: علمی است که در دنیا 70 درصد سرمایه جهان را تولید می کند.
امید: بزرگترین چیزی که اگر نداشته باشی حرکت ایجاد نمی شود.
فارس: من علاقه خاصی به استان فارس دارم تحصیل در شیراز و دوستان خوب باعث شد در شیراز ماندگار شوم.
ایران: اگر ایران را دوست نداشتم الان اینجا نبودم، به کشورم عشق می ورزم.
گزارش از مژده عینی
لینک خبر در باشاشگاه خبرنگاران
http://www.yjc.ir/fa/news/5301424
