گاهی واپَسین ایستگاه، روشنترین قابِ یک سفر است؛ مجالی برای مکث، برای دیدن آنچه با هم ساختیم و پاسداشتِ آنانکه در کنارمان ایستادند. «که بودنِ بعضیها از جنسِ نــور است، بیصدا اما روشنیبخش».
آیین اختتامیهٔ جشنواره ردِ پای دوست
در قابِ این اختتامیه خواهیم دید:
مراسم اهدای تندیس و تجلیل از طلایهدارانِ همدلی؛
رقابتی گرم و پر هیجان، همراه با اهدای جوایز؛
پذیرایی دلچسب و دوستانه؛
و بازخوانی خاطراتی که بر جانمان حک شدند. روایتِ لحظههایی از جنسِ همکاری، لبخند و رفاقتهای ناب. همراهِ ما باشید، در:
[یکشنبه، ١١ خرداد ١۴٠۴]
[ساعت ١٣-١۵]
[دانشکدهٔ علوم تربیتی و روانشناسی، تالار مرحوم دکتر حسینی] نقطهی پایانِ این فصل از ردِ پای دوست، با حضورِ سبزِ شما سرآغازِ دوستیهای تازهای را نوید میدهد.